Opis Szmulowizny z 1893 roku

"...Pan Brühl poszedł za przykładem Konopackiego na Nowej Pradze i wytknąwszy naprędce ulice, począł sprzedawać place za ceny stosunkowo niskie, bo po 20 kopiejek za łokieć kwadratowy. Wkrótce też cała ta przestrzeń się zabudowała i zaroiła się ludnością...

Ponieważ Szmulowizna leżała już za rogatkami i podlegała jurysdykcji wójta gminy Targówek, wskutek czego policja ziemska nie mogła być ani zbyt czujną, ani zbyt liczną, więc miejscowość ta stała się siedliskiem wszystkich odpadów wielkiego miasta, wszystkich osobistości podejrzanych, będących w niezgodzie z porządkiem publicznym, które w tych zaułkach, w sieci drobnych uliczek znajdowały schronienie pewne i bezpieczne. Indywidua te miały nawet swą techniczną nazwę "kruków", znaną całej ludności okolicznej , że niby kruki rzucali się na każdą zdobycz..."

- "Wędrowiec" 1893 r.