Historia Szmulowizny

Nazwa Szmulowizna pochodzi od imienia właściciela tych terenów Szmula Zbytkowera (1756-1801), żydowskiego kupca, bankiera, faktora, protegowanego króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, protoplasty rodu Bergsonów (w tym filozofa Henryka Bergsona)

W czasie Rzezi Pragi w 1794 roku Zbytkower ukrył wielu mieszczan praskich, ratując ich tym samym od śmierci bądź niewoli. Początkowo folwark Zbytkowera nosił nazwę Bojnówek, z czasem wraz z okolicznymi terenami (wsią i karczmą) przyjął nazwę Szmulowizna od imienia właściciela. Nazwy tej używano m.in. w XIX w., widać ją m.in. na zaborczych mapach z tego okresu.

Szmulowiznę, a szczególnie jej wschodnią część nazwano w XX wieku Michałowem na cześć księcia Michała Piotra Radziwiłła, działacza filantropijnego, mecenasa kultury i współfundatora (wraz z małżonką Marią Radziwiłłową) szkółek i schronisk dla ubogiej młodzieży oraz Bazyliki Najświętszego Serca Jezusowego. Do Michałowa niektórzy zaliczają również tereny za linią kolei nadwiślańskiej (dzisiejsza część Targówka Fabrycznego).

W XIX wieku Szmulowizna została otoczona z 3 stron torami kolejowymi - w 1862 otwarto Dworzec Petersburski od północy, w 1867 Dworzec Terespolski od południa oraz kolej obwodową, tzw. nadwiślańską w 1875-1877. Na obszarze Szmulowizny rozwinął się przemysł - w 1897 powstała przy Ząbkowskiej Wytwórnia Wódek Koneser, a na Siedleckiej fabryka Avia w 1902. Około 1908 roku Szmulowizna została włączona do Warszawy.

W okresie międzywojennym nastąpiła rozbudowa dróg, kanalizacji, wodociągów, linii tramwajowych - powstała Zajezdnia Praga na Kawęczyńskiej otwarta 1 lutego 1922. W latach 1907-1923 zbudowano tu Bazylikę Najświętszego Serca Jezusowego.

Po wojnie mieszkania opuszczone przez ludność żydowską zajęła uboga ludność z warszawskich przedmieść - a sama Praga Północ, a zwłaszcza Szmulki, zyskały złą sławę.

Osiedle Szmulowizna

W latach 1969-1975 na tym terenie powstało osiedle mieszkaniowe Szmulowizna zbudowane według projektu Jana Kalinowskiego. Jego charakterystycznym elementem jest najdłuższy budynek w Warszawie, przy ul. Kijowskiej 11, liczący 508 m.

Powstanie osiedla wysokich bloków spowodowało pocięcie na dwie części ulic: Łochowskiej, Łomżyńskiej, Wiosennej i Wołomińskiej oraz zniknięcie z planu miasta dawnych ulic: Jesiennej, Łamanej i Nowej.

Osiedle składa się z czterech części:

  • Szmulowizna A, Szmulowizna I (1969-1972) - 4 budynki jedenastokondygnacyjne i 3 budynki pięciokondygnacyjne między ulicami Kijowską, Markowską, Ząbkowską i aleją Tysiąclecia (Kijowska 11, Korsaka 1, Markowska 6, Ząbkowska 40, al. Tysiąclecia 151)
  • Szmulowizna B (1973-1978) - 4 budynki przy ulicy Wiosennej i Tarchomińskiej (Wiosenna 1, 2, 3, Tarchomińska 10)
  • Szmulowizna Wschodnia, Szmulowizna II (1972-1975 oraz 1 budynek w 1984) - 8 budynków jedenastokondygnacyjnych oraz 4 pięciokondygnacyjne między ulicami Radzymińską i Kawęczyńską (Siedlecka 1/15, 16/24, Wołomińska 19, Radzymińska 60/66, 68/72, Łochowska 1/29, Łomżyńska 22/24)
  • Kolonia Białostocka (1982-1986) - 3 budynki przy ul. Białostockiej (Białostocka 7, 9 i 11 oraz oddany w 2001 roku Białostocka 48)

Obecnie domy pozbawione przez lata właściwej opieki powoli odzyskują swój wygląd, powstają tu też nowe domy i osiedla mieszkaniowe m.in. Osiedle "Korsaka".
2015-04-10 16:45 12523

Komentarze

~30 letni Bemowiak

zawsze bedziesz mi bliska Maleńka.

~30 letni Bemowiak

pozdrawiam super dziewczyne ze Szmulek. Uwielbiam cię Aniele!